On the Road

Dinsdag 07-07-07 03:00 gaat de wekker, tijd om op te staan! Whahahaha op voorhand wisten we al dat dit niet ging lukken, uiteindelijk werd het volgens mij maar een kwartiertje later opstaan. ( nog netjes toch?!) Koffers waren al ingepakt, we hoefden alleen nog maar de laatste spulletjes erin te doen die wij nog nodig hadden. 
Nu ben ik niet zo’n ikhouvanmensenmorgenmens dus alles wat ik in stilte wilde doen deed Tim in alle enthousiasme....en dit gaat dan wel eens niet zo lekker hahaha. 

Enfin eenmaal on the road voelde ik me steeds meer mens worden op deze vroege ochtend.

Schiphol here we come!! We hadden een parkeerplaats gereserveerd voor de week dus we moesten even kijken waar we heen moesten. Eenmaal gevonden vanuit daar met de bus naar t vliegveld. 
 

Zoeken waar we moesten zijn en lopen maar.

De rijen vielen gelukkig mee, nu is het dan ook geen vakantieperiode dus het was vrij rustig. “Wat is jullie bestemming?” “Philadalphia, mevrouw, met een tussen stop in Newark New York.” “Ik kan jullie koffers niet tot eind bestemming inchecken, dus als jullie geland zijn, dienen jullie deze nog een x in te checken.” “Oke, maar we hebben nog een vraag, want wij hebben geen reserveringsnummer van de trein.” “De trein?????” “Ja, de trein!” “Dat is raar want deze reis wat jullie hebben, heb ik hier nog nooit gezien, ook dat jullie met de trein moeten. Vraag het maar even daar als jullie zijn geland...”  Tim en ik lachen en denken inderdaad, we zien het wel als we aankomen. 
Koffers worden gewogen.... en wat denk je.... tims koffer weegt meer dan die van mij 🤣🤣🤣( duhhhh ik kom met meer terug)  maar beide onder de max! Door naar de gate! Even paspoort controle... hetgeen waar ik al een beetje vanuit ging gebeurde er. Het systeem kon mij niet herkennen. Ik kwam niet overeen met de foto in mijn paspoort. Maar toch mochten we door na een paar x foto’s van me te hebben gemaakt. Onze vlucht had een vertraging van 40 min, dat was nog te overzien.

Uiteindelijk mochten we instappen en hadden wij de laatste rij van het vliegtuig, in het midden, ik aan de buitenkant en Tim in het midden gezellig naast iemand anders ( zo blij dat mijn man helemaal niet onder dwang zijn stoel wilde ruilen met mij 🤣🤣) 

Doordat wij best wel een kort nachtje hadden vielen wij zo nu en dan lekker tegen elkaar aan in slaap in het vliegtuig en verstreek de tijd een beetje sneller. 

Finally we  landed!! Weliswaar in New York, but we made it! 
 

en nuuuuu??? Nu eerst de koffers halen en dan vragen where to and how?! 
Eerst nog door de douane, vragen werden ons van het hemd gevraagd en ik merkte dat het Tim ietswat nerveus maakte, ook omdat hij dacht beide ESTA verklaringen te hebben uitgeprint en bij zich te hebben, maar had er maar 1. “Waarom zijn jullie hier??” “Vakantie!! “Voor ons huwelijksreis” (ohja dat is ook nog echt zo vandaag🤣🤣) vinger scan, iris scan alle checks gedaan en we mogen door! 
Koffers rollen net eruit dus we hoeven niet te wachten en kunnen meteen een medewerker aan de kraag pakken om te vragen waar wij heen moeten omdat we dus een treinreis hebben. “Ohhh you guys that’s strange, are you sure? “ “ Yes, sir, look we can show you.”  Oke deze beste man wist ons dus te vertellen dat we inderdaad de koffers opnieuw moesten inchecken om vervolgens met de trein verder te gaan. So on the road 2 the next point. ”No ma’am you are standing in the wrong line” “You need to go that way!” Oke nextttt... not!!! Want hier wisten ze ons te vertellen dat wij geen koffers hoefden in te checken ( hetgeen wat ik Tim nog vertelde wat ik er zo vreemd aan vond, want in de trein heb je normaal de koffers bij je). We mochten door. Volg de groene lijn! Oke... die groene lijn leidde mij tot: 

Moet kunnen toch?

Oke we zijn van boven naar beneden van links naar rechts geweest en uiteindelijk zitten we in de goede aansluiting om van de ene trein naar de andere trein te kunnen waarmee we uiteindelijk in Philadelphia zullen komen.Oh wacht we stappen te vroeg uit 🤣🤣🤣 weer met koffers en al terug om nog 2 haltes verder te gaan. Uiteindelijk komen we aan en mogen we nog even door lopen en owwww hekjes...jaaa daar komt t weer, we kunnen geen tickets scannen want die hebben we niet. Een man aan de kraag getrokken en tim verdwijnt een dik half uur met de man weg... no worries ik had me neergeploft op onze koffers en had heerlijk some me time samen met mijn 🍩! Love it!! Ahh daar zie ik Tim komen maar ik zie geen tickets 🤣. Tjaaaa zegt ie, het lukt niet er is geen reservering voor ons gemaakt en nu moet ik even bellen met het vliegtuigmaatschappij, wat een gedoe zeg!!! Dus terwijl Tim belt zit ik nog steeds rustig op mijn koffertje, te bedenken wat God wil dat we doen of waar dit goed voor is. De man die Tim heeft geholpen komt naar ons toe en zegt dat wij onze trein gaan missen, dat wij anders maar gewoon door de poortjes heen moeten lopen en beneden het bewijs van onze telefoon moeten laten zien ( de boeking die we hebben) zal vast geen probleem zijn... We bedanken de vriendelijk man en lopen snel door. In de tussentijd is Tim nog aan de telefoon met het vliegtuigmaatschappij en verteld heb het probleem. Ze zetten hem even in de wacht terwijl ze het gaan uitzoeken. We hebben nog maar 3 min voordat de trein 🚞 komt. Het vliegtuigmaatschappij wil voor ons vliegtickets boeken rechtstreeks naar Philadelphia ter compensatie dat het allemaal zo is gelopen. We bedanken haar maar zeggen toch met de trein te gaan, dit omdat we doorgelaten zijn en de trein er zo aan komt en we niet weten hoe lang we nog moeten wachten op een vlucht... en dat hele stuk weer terug naar het vliegveld voor het vliegtuig. We vragen de mevrouw nog of ze ons wel akkoord alsnog kon geven voor de treinreis... 

Ondertussen komt de trein al aan

Er ontstaat een rij om in te stappen en toch krijgen wij het een beetje benauwd omdat iedereen zijn of haar ticket moet laten zien. En wij hebben die niet. En net wanneer wij moeten zegt de conducteur in een andere cabine in te stappen want deze is vol en wenst ons een goede reis! Pfieuwwww, we lopen helemaal door omdat deze ook aardig vol is. Uiteindelijk zitten we bijna helemaal achterdoor tim naast een vreemde en ik naast een vreemde maar toch ook wel naast elkaar. Het maakt mij op dat moment helemaal niks meer uit. Ik zit en ben eigenlijk ook wel een beetje moe. Af en toe vraag ik even aan Tim of hij mij hoort praten of geluidjes hoort maken in mn slaap. 🤣🤣 En in een x staat daar de conducteur die vraagt naar onze kaartjes. Dus Tim kan alleen de mail overhandigen. En de beste man vindt onze beide namen in het systeem( wat 2 mensen van te voren niet gelukt is) en keurt ons oke! We’re good 2 go! Let’s get on the road!We zitten naast elkaar en naast twee vreemden maar het gesprek of de man waar je op hoopte die zie je niet....🤔Heer wat nu?? 

Eindbestemming: Philiadelphia

 
tja en nu??? Waar gaan we heen en wat gaan we doen? We hebben geen idee!We weten alleen dat we in Lancaster moeten zijn! Zullen we eerst kijken of de koffers even ergen kwijt kunnen zodat we daarna even de stad in kunnen voor een simkaartje? Goed idee.... nope! Hier kunnen we nergens onze koffers kwijt. Ok we gaan een auto huren! We lopen 2 autoverhuurbedrijven binnen, maar beiden voor de jackpot! Tim besluit contact op te nemen met het bedrijf waar hij in Nederland al contact mee heeft gehad en dit was de helft goedkoper mét verzekering! Alleen... deze kunnen vandaag niet meer de auto brengen, morgen pas! Oke no problem we wachten tot morgen! Wat betekent dat we een slaapplek moeten regelen. Nou zijn hier gelukkig veel airbnb’s en we vinden er eentje op een loopafstand van het station, aldus Tim! Ja loopafstand was het maar met koffers en regen echt niet funny! ( voornamelijk voor tim die 2 koffers mee sleepte).

Hier rechtdoor Stees en dan de eerste naar links en derde naar rechts! Oke... en nu 3 straten rechtdoor en dan 3e rechts en dan weer meteen eerste rechts! 🤷🏼‍♀️Oke voor mijn gevoel heb ik 3 kwartier rondjes zitten lopen om een gebouw heen of straat 🤣 Maar uiteindelijk zijn we aangekomen bij ons verblijf voor de nacht

Spullen neerploffen, badkamer, wc en bed inspecteren en weer gaan want we moeten nog een simkaart en wat gaan eten. 
Ondertussen ben ik er helemaal klaar mee en klaar met de dag van vandaag, en duurt t gelukkig niet lang totdat we een restaurant vinden! Applebee’s!! 

nu alleen nog dat simkaartje en we zijn klaar!Hier ontmoette we een meisje die ons tevens ook heeft geholpen. Zij woont zelf in Lancaster en vraagt ons wat wij komen doen. En zo vertellen wij haar ons verhaal en sluiten de dag dubbel positief af:

stay tuned for more 

Liefs van ons 😘